17 Ocak 2012 Salı

Sevimli küçüğüm





Mutluydum dünyalar benim olmuştu
Her anım onunla dolmuştu
İlk çocuğum dünyaya gelmişti
O da  geldiğine sevinmişti
Minyon ve sevimliliğiyle
İlk gününde  gülmüştü.
İlk defa baba oluyordum
Hemen kucağıma alıyordum
Hiç tatmadığım bir duyguyu
Onunla tadıyordum.
Zaman, zaman
Onunla ağlıyor
Onunla gülüyordum.
O çok küçüktü
Yumuşacık bürümcüktü.

Adını çok severdi
O her şeye gülerdi
Kendini sevdirmek için
Neler, neler yapardı
Dikkati üzerine toplar
Avuç  içinde hoplar
Zıp zıp  zıplardı
Durmadan nazar alırdı.

Dünyası öğrenmekti
Parçası gülmekti
Güzelliği sevmekti
En hoşuna giden
Akranının bilmediğini
Söyleyerek övünmekti.
İlkokula başladı
Hemen kendini gösterdi
Bazı gurur ve onurları
Onunla tanıdık, tatdık
Gitmediğimiz  mekanlarda
Onun adıyla anıldık.
Mutluluğunda mutlu
Acısıyla   onunla ağladık
Bizleri hiç üzmezdi
Sözümüzden çıkmadı
Saygı ve sevgi timsaliydi
O yaşlarda dahi
Olgunların  emsaliydi.
Dilerim  ALLAH’ tan
Kolay etsin işlerini
Acısını göstermesin
Benden önce öldürmesin
O sevgimin üzerine
Başka duygu kondurmasın.
Üzgün halini dahi
Bize hissettirmesin
Güzellikler yaşasın
İki dünyası hayır olup
Mekanı cennet olsun.
Eylül 2002



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder