Yine akşam oluyor
Herkes vedalaşıyor dostlarıyla
Gün, son demlerini yaşarken
Göz kırpıyor etrafına.
Kızartılar her yanı sarıyor
Kurtlar kuşlar yuvasına çekilirken
Bir gariplik çöküyor içime
Gürültüye boğulan bu çevre
Sakinleşiyor birden bire
Güneş bu günkü turunu bitiriyor
Ufuk son parıltılarını yitiriyor.
Her şey cehresini değiştiriyor
Yavaş, yavaş.
Geride ara sıra esen kuru bir yel
Gittikçe koyulaşan bir karanlık,
Yapraksız kalmış ağaçların
Notasız söylediği nameleri,
Ara sıra ses veren böcekler
Yapayalnız kalmış ,
Bir de ben varım.
Bir gariplik çöktü içime
Nereye gideyim diye
Her canlının bir yuvası var Tanrım
Ben yersizim niye?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder